Aan de overkant van het dal
zit het kleine kapelletje op de heuvel.
Als je door het dorp naar beneden loopt en dan weer omhoog kom je er
en kan je het dorp aan de overkant zien liggen. Mama heeft nog steeds last van haar voet
dus ze vindt de wandeling daar naartoe te lang en te steil.
Vorig jaar maakten we elke dag een lange wandeling in de omgeving. Hoe ver we ook liepen,
achter elke heuvel lagen nieuwe heuvels en paden waar we nooit waren geweest en nooit zouden komen.

Nu lopen we alleen nog na het avondeten over het landweggetje dat vanuit het dorp langs de heuvel loopt.
We kijken elke dag naar dezelfde bloemen langs het pad, die elke dag weer veranderen en elke dag kijken we beter en ontdekken we een soort die we nog niet hadden gezien.
Overal vliegen dambordjes door het veld tussen de grashalmen en langs het pad, lijken te weten als je naar ze kijkt en zitten dan nooit stil.
In Nederland zijn dambordjes zeer zeldzaam en worden ze alleen nog soms zwervend in Zuid-Limburg waargenomen.